Tuesday, September 25, 2012

कर्म : by Sri Sanjiv Ranjan Mishrra (FB pg Astrological Researches)


 Entire Hindu mythology is based on fundamentally two axioms  :

1] every soul goes through the process of purification till salvation.
2] Destiny is the resultant of past life deeds.
We interact with different people and do different type of karma which makes the destiny of future life. As per late H. N Katwe one of the foremost luminaries of astrology of Maharashtra there are 8 types of influences which makes one's destiny. 
He has written a very important book on this topic Dev vichar. As per Katwe the 8 influences are
1] Own karma denoted by Saturn. As per own desire, undesire and due to other’s desire we do karma if the bhog of this karma is not complete in this life we get the result in future life.

2] Family karma reflected by Rahu whole ancestor’s karma also influences the person’s destiny...In a question of Yudhistir Bhism Pitamah says that no karma phal are destroyed the person or his family has to bear the burden of karma.परिवार के पाप कर्म को भोगना पड़ता है .
3] Mother's karma denoted by Moon. Mother karma influences a great deal in person’s life
4] father's karma denoted by father. Similarly for father.
5] Wife's karma denoted by Venus. Marriage also influences a great deal one rises after marriages or his downfall starts after marriage.
6] Children's karma denoted by Jupiter. In most of the cases parents and children destiny are correlated.
7] Outside influence denoted by Mercury .outside factor is also a major factor in shaping one’s destiny it enhances or reduces the effect.
8] Influence due to place or residence shown by Mars. Residence or place factor is a major factor in shaping our destiny particular house or place gives you better result and in some places and houses we always experience bad result. Members are requested to give their view in this regard keeping in view that this is from a very eminent astrologer of past H.N.Katwe .This has special meaning in predictive astrology and remedy.
penned by Sri Sanjiv Ranjan Mishrra (FB pg Astrological Researches)

Wednesday, September 19, 2012

Tithi Devta : By Sri Ravi Sankran ji (FB Pg Astrological Researches )

Thithi Devathaa Slokas

திதி தேவதைகளின் தியான ஸ்லோகங்கள் 
பிரதமை திதியின் அதி தேவதையான அக்னி தேவனின் தியான ஸ்லோகம்:

ஏஹி ஸாக்ஷாதிஹாக்னே த்வம் தேவானாம் ஹவ்யவாஹகா /
ஸாந்திகர்மணி பூஜார்திமேதாம் மூர்த்திம் ஸமாவிஸா //


Yehi sakshadhihaagne thvam dhevaanam havyavaahakaa /
Saanthikarmanee poojaarthimethaam moorthim samavisaa //


एहि साक्षादिहाग्ने त्वम् देवानाम् हव्यवाहका |
शान्तिकर्मणि पूजार्तिमेदाम् मूर्तिम् समाविस ||

துவித்தியை திதியின் அதி தேவதையான த்வஷ்டாவின் தியான ஸ்லோகம்:

த்வஷ்டார்ஜகத் த்ரயீ தாதா: பூ நீஹி தயயாமஹீம் /
ப்ரதிமாயாம்முஷ்யாம் த்வம் ஸந்நிதத்ஸ்வ சதுர்முகா//


Thvastaarjagath thrayee dhaathaha pooneehi dhayayaamaheem /
Prathimaayaammushyaam thvam sannithathsva chathurmukha //


त्वस्टर्जगत् त्रयी दात: पूनीहि दययामहीम् |
प्रतिमायाम्मुश्याम् त्वम् सन्निदत्स्व चतुर्मुख् ||

திருதியை திதியின் அதி தேவதையான பார்வதி தேவியின் தியான ஸ்லோகம்:

ப்ரதிமாயாம் ஹிரண்மய்யாமேஹி பர்வதகன்யகே /
நமஸ்யாமி பதாப்ஜம் தே பூமர்தி ப்ரத்திபதயே //


Prathimaayaam hiranmayyaamehi parvathakanyake /
Namasyaami padhabhjam they poomarthi prathipaththaye //


प्रतिमायाम् हिरण्मय्यामेहि पर्वतकन्यके |
नमस्यामि पदाब्जम् ते पूमर्ति प्रतिपतये ||

சதுர்த்தி திதியின் அதி தேவதையான கஜனானனுடைய (கனேசன்) தியான ஸ்லோகம்:

விக்னாந்த காலா பாலார்க பார்வதீமல ஸம்பவா /
கஜானனார்சாம் க்ருஹ்ணீஷ்வ ப்ரதிமாமேத்ரு ஸாதரம் //


Vignaantha kaalaa baalarka paarvathimala sambhavaa /
Gajananaarchaam gruhneeshva prathimaamethya saadharam //


विग्नान्त काल बालार्क पार्वतिमल सम्बव |
गजाननार्चाम् ग्रुह्नीश्व प्रतिमामेत्य सादरम् || 

பஞ்சமி திதியின் அதி தேவதையான ஸர்ப தேவனின் தியான ஸ்லோகம்:

ஸர்பாதிப மயாஹூத: ப்ரதிமாயாம் நிஷீதபோ /
பூஜயாமி பதாப்ஜம் தே ஸர்வஸம்பதவாப்தயே //


Sarpaathipaa mayaahoothahaa prathimaayaam nisheedhabho /
Poojayaami padhabhjam they sarvasampadhavaapthaye //
सर्पाधीप मयाहुत: प्रतिमायाम् निशीदबो |
पूजयामि पदाब्जम् ते सर्वसम्बदवाप्तये ||

ஷஷ்டி திதியின் அதி தேவதையான ஆறுமுக தேவனின் தியான ஸ்லோகம்:

ஷடானனா நமஸ்யாம் தே கரவாணி பதாப்ஜயோ: /
ப்ரதிமாயாம் ஹிரண்மய்யாமேஹி வல்லிமன: ப்ரியா //


Shadaananaa namasyaam they karavaani padhabhjayohaa /
Prathimaayaam hiranmayyaamehi vallimanahaa priyaa //


शडानना नमस्याम् ते करवाणि पदाब्झय़ो : |
प्रतिमायाम् हिरन्मय्यामेहि वल्लिमन:प्रिय ||


சப்தமி திதியின் அதி தேவதையான சூரிய தேவனின் தியான ஸ்லோகம்:

ஸஹஸ்ர பானோ சண்டாம்ஸோ ப்ரதிமாமேஹி ஸாதரம் /
த்ரயீதனோ நமஸ்யாம் தே பூயோ பூயஹ கரோம்யஹம் //


Sahasrabhane chandaamso prathimaamehi saadharam /
Thrayeethano namasyaam they bhooyo bhooyahaa karomyaham //


सहस्रभाने चन्डाम्सो प्रथिमामेहि सादरम् |
त्रयीतनो नमस्याम् ते भुयो भुय: करोम्यहम् ||

அஷ்டமி திதியின் அதி தேவதையான ஸத்யோஜாத தேவனின் தியான ஸ்லோகம்:

ஸத்யோஜாத நமஸ்தேஸ்து கௌரீ நாதி நமோஸ்துதே /
ப்ரஸாதம் குருமே ஸம்போ ப்ரதிமாமேஹி ஸாதரம் //


Sadhyojaathaa namasthesthu gouri naathi namosthuthe /
Prasaadham Kurume sambho prathimaamehi saadharam //


सत्योजात नमस्तेस्तु गौरी नादि नमोस्तुते |
प्रसादम् कुरुमे सम्बो प्रतिमामेहि सादरम् ||

நவமி திதியின் அதி தேவதையான துர்கா தேவியின் தியான ஸ்லோகம்:

துர்கே த்ரிநயனே சந்திரகலாங்கித ஸிரோருஹே /
இஹாக்த்ய ப்ரஸாதம் மே ரசயாஸு ஸுரேஸ்வரி //


Dhurge threenayane chandrakalaankitha siroruhe /
Ihaagthya prasaadham me rachayaasoo sureswari //


दुर्गे त्रिनयने चन्द्रकलाम्कित सिरोरुहे |
इहाग्त्य प्रसादम् मे रचयासू शुरेस्वरि ||

தசமி திதியின் அதி தேவதையான ஆதிசேஷனின் தியான ஸ்லோகம்:

பூபாரபூக்னக்ரீவாயா விஷ்ணுபாதாம் கமௌளயே /
நமோ நமோஸ்து நாகாய ப்ரதிமாமேஹி ஸாதரம் //


Bhoobhaarabhoognagreevaayaa vishnupaadhaam kamoulaye /
Namo namosthu naagaaya prathimaamehi saadharam //


भूभारभूग्नग्रीवाया विश्नूपादाम् कमौलये |
नमो नमोस्तु नागाय प्रतिमामेहि सादरम् ||

ஏகாதசி திதியின் அதி தேவதையான தர்ம தேவனின் தியான ஸ்லோகம்:

ஸ்ரீதிவேத்யஸ்வரூபாய யாகாதி க்ரது மூர்த்தயே /
பூரி ஸ்ரேயஸ்ஸாதனாய தர்மாய மஹதே நமஹா //


Shrithivedhyasvaroopaaya yaagaadhi krathu moorthaye /
Bhoori sreyassaathanaaya dharmaaya mahathe namahaa //


श्रितिवेद्येस्वरूपाय यागादि क्रतु मूर्तये |
भुरि स्रेयस्सातनाय धर्माय महते नम:

துவாதசி திதியின் அதி தேவதையான ஹரிதேவனின் தியான ஸ்லோகம்:

ஹரே ஜகத் த்ரயாதீஸ லக்ஷ்மீ வல்லபா மாதவா /
ப்ரதிமாமேத்யா ஸஹஸா ப்ரஸாதம் குருமே விபோ //


Hare jagath thrayaadheesa lakshmeevallabhaa maadhavaa /
Prathimaamethyaa sahasa prasaadham Kurume vibho //


हरे जगत् त्रयादीस लक्ष्मिवल्लब माधव |
प्रतिमामेत्य सहस प्रसाधम् कुरुमे विभो ||

திரயோதசி திதியின் அதி தேவதையான மன்மதனின் தியான ஸ்லோகம்:

ரதிவல்லபா புஷ்பாஸ்த்ரா நாராயண தனுத்பவா /
ஏஹிமாம் ப்ரதிமாம் தூர்ணம் ப்ரஸீத மயி மன்மதி //


Rathivallabhaa pushpasthraa naaraayana thanudhbhava /
Ehimaam prathimaam thoornam praseedha mayi manmadhee //


रतिवल्लब पुश्पास्त्र नारायण तनुत्भव |
एहिमाम् प्रतिमाम् तूर्णम् प्रसीध मयि मन्मधि ||

சதுர்தசி திதியின் அதி தேவதையான கலிபுருஷனின் தியான ஸ்லோகம்:

ஸர்வாதர்மப்ரவக்தாரம் ஸர்வ பாப ப்ரவர்தகம் /
வந்து நாசதுரம் வந்தே பூதயே கலிபூபதிம் //


Sarvaadharmapravakthaaram sarva papa pravarthakam /
Vanthu naachathuram vandhe bhoothaye kailbhoopathim //


सर्वाधर्मप्रवक्तारम् सर्व पाप प्रवर्तकम् |
वन्तु नाचतुरम् वन्धे भूतये कलिभूपतिम् ||

பௌர்ணமி திதியின் அதி தேவதையான சந்திர தேவனின் தியான ஸ்லோகம்:

ஸர்வகீர்வாண ஸேவ்யாய லக்ஷ்மீ காமுக சக்ஷுஷே /
க்ஷீராப்தி ப்ரிய புத்ராய நம சந்த்ரமஸேஸ்துதே //


Sarvageervaana sevyaaya lakshmikaamuka sakshushe /
Ksheeraapdhi praya puthraaya nama chandramasesthuthe //


सर्वगीर्वाण सेव्याय लक्ष्मिकामुकचक्षूशे |
क्षीराप्धि प्रिय पुत्राय नम चन्द्रमसेस्तुते ||

அமாவாசை திதியின் அதி தேவதையான பித்ரு தேவதையின் தியான ஸ்லோகம்:

பித்ருலோக நிவாஸிப்யஹ பித்ருப்யோஸ்து நமோ நமஹ /
ப்ரதிமாம் ப்ராப்ய ஸௌவர்ணீம் ப்ரஸீதம் து ஸதாமயி //


Pithruloka nivaasibhyahaa pithrubhyosthu namo namahaa /
Prathimaam praapya souvarneem praseedham thu sadhaa mayee //


पित्रुलोक निवासिभ्य: पित्रुयोभ्योस्तु नमो नम: |
प्रतिमाम् प्राप्य सौवर्णीम् प्रसीधम् तु सधा मयि |



Sri Ravi Sankran ji writes  :  The Sanskrit version was typed by me, there may be spelling mistakes,some one who knows Sanskrit can correct it.

Mental Illness By Sri AV Pathi (FB Pg Astrological Researches)

MENTAL ILLNESS: ..


Means temporary distortions of mental faculties and power of concentration. It is not a permanent deterioration of the intellect. Causes: 1. Damage to brain; 2. Worry and anxiety; 3. Damage/destruction of mental nerves; 4. Head injuries; 5. Syphilitic infections; 6. Tumours; 7. Clogging or hardening of the brain nerves – mental; 8. Addiction to mind-expanding drugs like LSD, Marijuana, Hashish, excessive consumption of hot and prohibited drinks. Apart from Astrology defined reasons, efforts are needed for one to lead a balanced life in all living activities. Because of these exsiveness one could become criminal or impotent.
List of mental illness: Mania, Hysteria, Neurasthenia and Insanity. (-a legal term for one incapable of determining between right and wrong).
Stell

ar Patterns: The Moon, Mercury and Saturn are the three main mental rulers. The third and 9th houses from the ascendant are the mental signs. The signs Gemini, Virgo, and Aquarius also rule over our mind and mental structure any affliction of these signs and houses by malefic will give raise to mental disturbances. Simple association in a birth chart of Saturn or Rahu with the Moon causes mental ailments. When Mars afflicts the Sun or Mercury in Gemini or Virgo, the native will certainly suffer and act as a person as lunatic. When to trace in a birth chart will be your exercise? !-



Tuesday, September 18, 2012

MULTIPLE MARRIAGES IN MALE HOROSCOPE: : By Sri AV Pathi ji Chennai

MULTIPLE MARRIAGES IN MALE HOROSCOPE:

 1. when strong Moon and Venus joined together (2° to 7° between them) in any house, the native marries more than once; 

2. If Venus is strong in a horoscope (either in Meena, Thula or Rishaba, and in aspect of strong Jupiter)occupies or fully aspects the seventh house, the native marries more than once; 

3. When the Lords of 2nd and 12th houses from Lagna occupy the 3rd house, in aspect of either strong Jupiter or Lord of ninth house, will marry more than once;

 4. When the Lords of 7th and 11th houses being strong while occupying 5th or 9th house – similarly multi- marriages will happen; 

5. Same to happen when Lords of 7th and 11th houses combine in the same sign or aspect each other;

 6. If Saturn as Lord of 7th house is joined with a malefic planet, he/she will marry more than once. 

7. It is reckoned, that if the 7th house is occupied by a number of strong planets, in aspect of the Lord of 7th house, he/she will marry that many strong planets in the 7th house. 

PLEASE NOTE: Here ‘marriage’ is not referred exclusively being a ‘public announcement of near and dear in a Muhurtha’; whereas, includes illicit relationship too between two genders.

By Sri AV Pathi ji Chennai

Friends & Enemies from Horoscope: : Post of Shri Sanjiv Ranjan: Post of Shri Sanjiv Ranjan Mishra (FB pg Astrological Researches)

Friends & Enemies from Horoscope:

• The 11th house- Secret friends.
• The 5th house- Publically known friends/ contacts.
• The 6th house- Open Enemies.
• The 12th house- Secret Enemies.
Members are requested to share their views and correct me.


Comments by distinguished members :

Venkatraman Subramaniam :  7th house is for opponent. Opponent can also be classified as an open enemy.

Ravi Shankaran :   3rd house-the people who joins hands with us
5th house- friends (5th is 12th to 6th house)
6th house-enemies, secret competitors 
7th house-Open competitors with equal strength
8t
h house –the one who harasses always 
9th house- well wishers
11th house-friends, supporters (11th is 6th to 6th house an 12th to 12th house) 
12th house – the one who hinders our progress.

Sanjiv Ranjan Mishra :

I am producing some relevant portion of an article by Lara Owen which seems relevant in present day context and for this thred.
Friendship is somewhat of a missing piece in astrol
ogical literature, usually glossed over as belonging to the 11th house, and that’s about the end of it. The 11th is a worldly house, but not a relationship house. Therefore, it logically rules strategic friendships rather than soul-level friendships. When you go to an astrology conference or attend a class, you are having an 11th-house (and a 9th-house) experience. When you convene in a room as colleagues to share knowledge, you are friends in the sense of not being enemies, allies rather than foes. That’s what friendship in the 11th-house context means. I realized from my own studies of charts that close friendships were more often represented by the 4th, 5th, and 7th houses.

In the 4th house, we find friends we cohabit with, who are like family to us. One of the ways that natal planets in the 4th manifest in our lives is in the context of friendship.
The 5th house rules friendships in which creative pursuits and a love of sport or having fun predominate. These are people with whom you get together to have a few drinks, to enjoy a good dinner, to laugh about the absurdities of life, to experience the glow of bonhomie. Any friendship characterized by these kinds of encounters is a 5th-house friendship.
For close friendships, the 7th house is actually more relevant than the 11th. Some friendships function like partnerships, in that everything is discussed, you have a mutual bank of memories, and your friend knows you in some ways better than anyone. This is particularly true for people with any kind of 7th-house emphasis in the natal chart.


Post of Shri Sanjiv Ranjan Mishra (FB pg Astrological Researches)

वेद सूक्तम् :-पुरुषसूक्त , रूद्र-सूक्तम् , श्रीसुक्त ,पितृ-सूक्त by Swami Mrigendra Saraswati

वेद सूक्तम् :-पुरुषसूक्त , रूद्र-सूक्तम् , श्रीसुक्त ,पितृ-सूक्त
by Swami Mrigendra Saraswati 
सूक्तम् 

हिन्दु धर्म मे चार वेदों का बहुत महत्त्व है, क्रमशः चार वेद – ॠग्वेद, यजुर्वेद, सामवेद और अथर्वेद हैं। इन चारों वेदों में ही हिन्दु धर्म के विभिन्न देवताओं के अनेकों सूक्त है। वैदिक-मन्त्रों के समूह को कहते है। जिस ॠषि ने भी जिस देवता की मन्त्रों के द्वारा स्तुति की अर्थात् जिस ॠषि को समाधि की अवस्था में जिस भी देवता के विभिन मंत्र दिखलाई दिये या प्राप्त हुऐ उस ॠषि ने उन मंत्रों के द्वारा उस-उस देवता की स्तुति की और वह-वह मंत्र उस-उस देवता के सूक्त कहलाये। 

प्रचीन ॠषियों ने वेदों में से आम व्यक्ति के भौतिक एवं आध्यात्मिक उन्नति हेतु विभिन्न सूक्तों को छाँट कर या अलग करके पुराणों में एवं शास्त्रों में लिखा। सभी सूक्त वेदों में से लिये गये हैं, इसलिये इन सूक्तों को किसी भी धर्म – जाति का व्यक्ति चाहे व ब्राह्मण, क्षत्रिय, वैश्य और शुद्र ही क्यों न हो, सभी इन सूक्तों का पाठ कर सकते हैं। इन सूक्तों का पाठ करने के लिऐ गुरू-मुखी होने की भी आवश्यकता नहीं है। इन सूक्तों का पाठ जिसने गुरू-धारण किया है वह भी कर सकता है और जिसने गुरू-धारण नहीं किया वह भी कर सकता है, क्योंकि सभी धर्मो के प्रमुख ग्रन्थ- ‘चार वेद’, ‘गुरू ग्रन्थ साहब’, ‘कुरान-शरीफ’, ‘बाईबल’ आदि ग्रन्थ पूरी तरह से हर व्यक्ति और हर जाति के व्यक्ति पढ़ सकते है। इनके उपर किसी भी तरह की कोई भी पाबंदी नहीं है। इसके विपरीत जितने भी तान्त्रिक ग्रन्थ हैं वह कीलित् (बन्धे-हुऐ) ग्रन्थ हैं। उनके लिऐ योग्य गुरू कि आवश्यकता होती है। उदाहरण के तौर पर दुर्गा-सप्तशती भगवान शिव के द्वारा कीलित् है। इसलिये इसको पढ़ने से पहले गुरू कि आज्ञा अर्थात् गुरू-मुखी होना अनिवार्य है। 

आज का आम साधक(व्यक्ति) अधिकतर किताबों में से पढ़ कर या इधर-उधर से ले कर तान्त्रिक मंत्रों का जाप करता है। जाप के बाद फायदा न होने पर या तो मंत्र को या उसके बताने वाले को या पंड़ितों एवं पुराहितों को गलत समझता है। इस का एक कारण यह भी है, कि आज कल के गुरू अधिकतर अपने शिष्यों को तान्त्रिक मंत्र प्रदान तो करते है, किन्तु तान्त्रिक मन्त्र के साथ उसका पूरा विधान साधक को नहीं बतलाते। दूसरा कारण यह है कि अधिकतर गुरू या शिष्य अपने ‘इष्ट’ का ख्याल नहीं रखते अर्थात् प्रत्येक गुरू को अपनी गुरू परम्परा में मिला हुआ मन्त्र पहले स्वयं सिद्ध करना चाहिये और फिर वही मंत्र अपने आने वाले शिष्यों को देना चाहिये। शिष्यों को भी अपने ‘इष्ट’ को ध्यान में रख कर ऐसे गुरू की तलाश करनी चाहिये जो कि आपके ‘इष्ट’ के अनुसार आपको दिक्षा दे सके। किन्तु वेदों के मंत्रों एवं सूक्तों का जाप करने में किसी भी प्रकार का कोई नियम नहीं है, सिर्फ शारीरिक स्वच्छता के अलावा। इन्हे कोई भी व्यक्ति संध्या के समय पढ़ कर सम्पूर्ण रूप से भौतिक एवं अध्यात्मिक लाभ उठा सकता है। 

पाप नाश एवं भगवद् कृपा प्राप्ति हेतु पुरूष सूक्त – प्रत्येक व्यक्ति अपने जन्म के समय पाप और पुण्य दोनों को अपने साथ ले कर पैदा होता है। पाप और पुण्य के अनुसार ही व्यक्ति को घर-परिवार, जाति, धन और ऐश्वर्य की प्राप्ति होती है। जिस व्यक्ति के पुण्य ज्यादा होगें वह उच्च-कुल में जन्म लेकर सभी सुखों का उपभोग करता है, किन्तु अधिक पाप वाला व्यक्ति नीच-कुल में जन्म लेकर तमाम उम्र दुखों एवं गरीबी में बिता देता है। दान-पुण्य करते वक्त जिस व्यक्ति की जैसी भावना होती है, उसका भी बहुत महत्त्व है। यदि कोई व्यक्ति परमात्मा कि कृपा प्राप्ति हेतु दान-पुण्य करता है और उससे यदि अनजाने में कोई पाप हो जाऐं तो अगले जन्म में नीच-कुल में जन्म लेकर भी वह पुण्य-आत्मा अपने सदगुणों का त्याग नहीं करता। पुर्व जन्म के तमाम पापों के समाप्त हुऐ बिना पुण्य का फल नहीं मिलता। प्रत्येक व्यक्ति को पहले पाप और उस के पश्चात पुण्यों का भोग-भोगना होता है, किन्तु कई बार ऐसा देखने में आता है। कि प्रत्येक व्यक्ति को पहले पाप और उस के पश्चात पुण्यों का भोग-भोगना होता है, किन्तु कई बार देखने में आता है कि व्यक्ति का सम्पूर्ण जीवन सुखों में बितता है, किन्तु बुढ़ापे में दुखों कि भरमार होती है, इसका कारण पुर्व जन्म के पाप नहीं अपितु इसी जन्म के पाप होते है। जो व्यक्ति इस जन्म में किये हुये पापों को आयु कम होने कि वजह से बुढ़ापे में नहीं भोग पाता, वहीं बचे हुये पाप व्यक्ति को अगले जन्म की प्रारम्भ अवस्था अर्थात् गर्भ, बचपन एवं जवानी में भोगने पड़ते है। 

पुराणों के अन्दर सम्पूर्ण पापों से छुटकारा पाने का श्रेष्ठतम उपाय “पुरूष-सुक्त” है। जो व्यक्ति प्रतिदिन 1 बार ‘पुरूष-सूक्त’ का पाठ करता है, वह अपने इस जन्म में किये हुऐ प्रतिदिन के पापों से छुटकारा पा लेता है, साथ ही जो व्यक्ति प्रतिदिन पुरूष-सूक्त के 5 पाठ करता है, वह इस जन्म के पापों के साथ-साथ पुर्व-जन्म के भी तमाम पापों से छुटकारा पा लेता है। 

ॐ ॐ ॐ ॐ ॐ ॥ पुरुषसूक्त ॥ ॐ ॐ ॐ ॐ ॐ 

ॐ सहस्र शीर्षा पुरुषः सहस्राक्षः सहस्र पात्। 
स भूमिम् सर्वत स्पृत्वा ऽत्यतिष्ठद् दशांगुलम्॥1॥ 
पुरुषऽ एव इदम् सर्वम् यद भूतम् यच्च भाव्यम्। 
उत अमृत त्वस्य ईशानो यद् अन्नेन अतिरोहति॥2॥ 
एतावानस्य महिमातो ज्यायान्श्र्च पुरुषः। 
पादोस्य विश्वा भूतानि त्रिपादस्य अमृतम् दिवि॥3॥ 
त्रिपाद् उर्ध्व उदैत् पुरूषः पादोस्य इहा भवत् पुनः। 
ततो विष्वङ् व्यक्रामत् साशनानशनेऽ अभि॥4॥ 
ततो विराड् अजायत विराजोऽ अधि पुरुषः। 
स जातोऽ अत्यरिच्यत पश्चाद् भूमिम् अथो पुरः॥5॥ 
तस्मात् यज्ञात् सर्वहुतः सम्भृतम् पृषदाज्यम्। 
पशूँस्ताँश् चक्रे वायव्यान् आरण्या ग्राम्याश्च ये॥6॥ 
तस्मात् यज्ञात् सर्वहुत ऋचः सामानि जज्ञिरे॥ 
छन्दाँसि जज्ञिरे तस्मात् यजुस तस्माद् अजायत117॥ 
तस्मात् अश्वाऽ अजायन्त ये के चोभयादतः। 
गावो ह जज्ञिरे तस्मात् तस्मात् जाता अजावयः॥8॥ 
तम् यज्ञम् बर्हिषि प्रौक्षन् पुरुषम् जातम अग्रतः। 
तेन देवाऽ अयजन्त साध्याऽ ऋषयश्च ये॥9॥ 
यत् पुरुषम् व्यदधुः कतिधा व्यकल्पयन्॥ 
मुखम् किमस्य आसीत् किम् बाहू किम् ऊरू पादाऽ उच्येते॥10॥ 
ब्राह्मणो ऽस्य मुखम् आसीद् बाहू राजन्यः कृतः। 
ऊरू तदस्य यद्वैश्यः पद्भ्याँ शूद्रो अजायत॥11॥ 
चन्द्रमा मनसो जातः चक्षोः सूर्यो अजायत। 
श्रोत्राद् वायुश्च प्राणश्च मुखाद् ऽग्निर अजायत॥12॥ 
नाभ्याऽ आसीद् अन्तरिक्षम् शीर्ष्णो द्यौः सम-वर्तत। 
पद्भ्याम् भूमिर दिशः श्रोत्रात् तथा लोकान्ऽ अकल्पयन्॥13॥ 
यत् पुरुषेण हविषा देवा यज्ञम् ऽतन्वत। 
वसन्तो अस्य आसीद् आज्यम् ग्रीष्मऽ इध्मः शरद्धविः॥14॥ 
सप्तास्या आसन् परिधय त्रिः सप्त समिधः कृताः। 
देवा यद् यज्ञम् तन्वानाः अबध्नन् पुरुषम् पशुम्॥15॥ 
यज्ञेन यज्ञम ऽयजन्त देवास्तानि धर्माणि प्रथमान्य आसन्। 
ते ह नाकम् महिमानः सचन्त यत्र पूर्वे साध्याः सन्ति देवाः॥16॥ 


रूद्र-सूक्त का महत्त्व 

जिस प्रकार सभी पापों का नाश करने में ‘पुरूष-सूक्त’ बेमिशाल है, उसी प्रकार सभी दुखों एवं शत्रुओं का नाश करने में ‘रूद्र-सूक्त’ बेमिशाल है। ‘रूद्र-सूक्त’ जहाँ सभी दुखों का नाश करता है, और शत्रुओं का नाश करता है, वहीं यह अपने साधक कि सम्पूर्ण रूप से रक्षा भी करता है। ‘रूद्र-सूक्त’ का पाठ करने वाला साधक सम्पूर्ण पापों, दुखों और भयों से छुटकारा पाकर अंत में मोक्ष को प्राप्त होता है। शास्त्रों में ‘रूद्र-सूक्त को ‘अमृत’ प्राप्ति का ‘साधन’ बताया गया है। 

ॐ ॐ ॐ ॐ ॐ ॥ रूद्र-सूक्तम् ॥ ॐ ॐ ॐ ॐ ॐ 

नमस्ते रुद्र मन्यवऽ उतो तऽ इषवे नमः। 
बाहुभ्याम् उत ते नमः॥1॥ 
या ते रुद्र शिवा तनूर-घोरा ऽपाप-काशिनी। 
तया नस्तन्वा शन्तमया गिरिशंताभि चाकशीहि ॥2॥ 
यामिषुं गिरिशंत हस्ते बिभर्ष्यस्तवे । 
शिवां गिरित्र तां कुरु मा हिन्सीः पुरुषं जगत् ॥3॥ 
शिवेन वचसा त्वा गिरिशाच्छा वदामसि । 
यथा नः सर्वमिज् जगद-यक्ष्मम् सुमनाऽ असत् ॥4॥ 
अध्य वोचद-धिवक्ता प्रथमो दैव्यो भिषक् । 
अहींश्च सर्वान जम्भयन्त् सर्वांश्च यातु-धान्यो ऽधराचीः परा सुव ॥5॥ 
असौ यस्ताम्रोऽ अरुणऽ उत बभ्रुः सुमंगलः। 
ये चैनम् रुद्राऽ अभितो दिक्षु श्रिताः सहस्रशो ऽवैषाम् हेड ऽईमहे ॥6॥ 
असौ यो ऽवसर्पति नीलग्रीवो विलोहितः। 
उतैनं गोपाऽ अदृश्रन्न् दृश्रन्नु-दहारयः स दृष्टो मृडयाति नः ॥7॥ 
नमोऽस्तु नीलग्रीवाय सहस्राक्षाय मीढुषे। 
अथो येऽ अस्य सत्वानो ऽहं तेभ्यो ऽकरम् नमः ॥8॥ 
प्रमुंच धन्वनः त्वम् उभयोर आरत्न्योर ज्याम्। 
याश्च ते हस्तऽ इषवः परा ता भगवो वप ॥9॥ 
विज्यं धनुः कपर्द्दिनो विशल्यो बाणवान्ऽ उत। 
अनेशन्नस्य याऽ इषवऽ आभुरस्य निषंगधिः॥10॥ 
या ते हेतिर मीढुष्टम हस्ते बभूव ते धनुः । 
तया अस्मान् विश्वतः त्वम् अयक्ष्मया परि भुज ॥11॥ 
परि ते धन्वनो हेतिर अस्मान् वृणक्तु विश्वतः। 
अथो यऽ इषुधिः तवारेऽ अस्मन् नि-धेहि तम् ॥12॥ 
अवतत्य धनुष्ट्वम् सहस्राक्ष शतेषुधे। 
निशीर्य्य शल्यानां मुखा शिवो नः सुमना भव ॥13॥ 
नमस्तऽ आयुधाय अनातताय धृष्णवे। 
उभाभ्याम् उत ते नमो बाहुभ्यां तव धन्वने ॥14॥ 
मा नो महान्तम् उत मा नोऽ अर्भकं मा नऽ उक्षन्तम् उत मा नऽ उक्षितम्। 
मा नो वधीः पितरं मोत मातरं मा नः प्रियास् तन्वो रूद्र रीरिषः॥15॥ 
मा नस्तोके तनये मा नऽ आयुषि मा नो गोषु मा नोऽ अश्वेषु रीरिषः। 
मा नो वीरान् रूद्र भामिनो वधिर हविष्मन्तः सदमित् त्वा हवामहे॥16॥ 


श्री-सूक्त का महत्त्व 

सभी ऐश्वर्यों को देने में समर्थ ‘श्रीसूक्त’ को सभी विद्बान् जानते हैं। सुखों कि प्राप्ति हेतु ‘श्रीसूक्त’ से बढ़ कर न तो कोई मंत्र है, और न ही कोई सूक्त है। जो साधक ‘श्रीसूक्त’ का संध्या के समय अपने इष्ट के सम्मुख बैठ कर या किसी देवालय में या फिर किसी शक्ति-पीठ में बैठ कर ‘श्रीसूक्त’ का पाठ करता है, वह सभी सुखों का भोग-भोगता है। ‘श्रीसूक्त’ से सम्पूर्ण रूप से लाभ पाने हेतु साधक को इसके कम-से-कम 3 पाठ प्रतिदिन करने चाहिये। तभी यह आपकी सम्पूर्ण मनोकामना पूर्ण करने में समर्थ है। 

ॐ ॐ ॐ ॐ ॐ ॥ श्रीसुक्त ॥ ॐ ॐ ॐ ॐ ॐ 

ॐ हिरण्यवर्णां हरिणीं सुवर्ण रजत स्रजाम्। 
चन्द्रां हिरण्मयीं लक्ष्मीं जातवेदो म आ वह॥१॥ 
तां म आ वह जातवेदो लक्ष्मी मन प-गामिनीम्। 
यस्यां हिरण्यं विन्देयम् गामश्वं पुरुषानहम्॥२॥ 
अश्व पूर्वां रथ मध्यां हस्ति नाद प्रबोधिनीम्। 
श्रियं देवी मुप ह्वये श्रीर्मा देवी जुषताम्॥३॥ 
कां सोस्मितां हिरण्य प्राकाराम आर्द्रां ज्वलन्तीं तृप्तां त-प्रयन्तीम्। 
पद्मे स्थितां पद्म वर्णां तामि होप ह्वये श्रियम्॥४॥ 
चन्द्रां प्रभासां यशसाम् ज्वलंतीं श्रियं लोके देव जुष्टाम उदाराम्। 
तां पद्म नेमीम् शरणम् प्र पद्ये ऽलक्ष्मीर मे नश्यतां त्वां वृणे॥५॥ 
आदित्य वर्णे तपसो ऽधि जातो वनस्पति स्तव वृक्षो ऽथ बिल्वः। 
तस्य फलानि तपसा नुदन्तु या अन्तरा याश्च बाह्या अलक्ष्मीः॥६॥ 
उपैतु मां देवसखः कीर्तिश्च मणिना सह। 
प्रादुर भूतो ऽस्मि राष्ट्रे ऽस्मिन् कीर्तिम् वृद्धिं ददातु मे॥७॥ 
क्षुत्पि पासा मलां ज्येष्ठाम अलक्ष्मीं नाशयाम्यहम्। 
अभूतिम समृद्धिं च सर्वां निर्णुद मे गृहात्॥८॥ 
गन्ध द्वारां दुरा धर्षां नित्य पुष्टां करी-षिणीम्। 
ईश्वरीं सर्व भूतानां तामि होप ह्वये श्रियम्॥९॥ 
मनसः कामम् आकूतिं वाचः सत्यम् अशीमहि। 
पशूनां रूपम् अन्नस्य मयि श्रीः श्रयतां यशः॥१०॥ 
कर्दमेन प्रजा भूता मयि सम्भव कर्दम। 
श्रियं वासय मे कुले मातरं पद्मम मालिनीम्॥११॥ 
आपः सृजन्तु स्निग्धानि चिक्लीत वस मे गृहे। 
नि च देवीं मातरं श्रियं वासय मे कुले॥१२॥ 
आर्द्रां पुष्करिणीं पुष्टिं पिंगलाम् पद्म मालिनीम्। 
चन्द्रां हिरण्मयीं लक्ष्मीं जातवेदो म आ वह॥१३॥ 
आर्द्रां यः करिणीं यष्टिं सुवर्णाम् हेम मालिनीम्। 
सूर्यां हिरण्मयीं लक्ष्मीं जातवेदो म आ वह॥१४॥ 
तां म आ वह जातवेदो लक्ष्मी मन प-गामिनीम्। 
यस्यां हिरण्यं प्रभूतं गावो दास्यो ऽश्वावान् विन्देयं पुरुषानहम्॥१५॥ 

पितृ-सूक्त का महत्त्व 

आज के समय में ‘पितृ-दोष’ लगातार फैलता जा रहा है। किसी के घर में ‘पितृ-दोष’ है, तो कहीं किसी की ‘जन्म-कुण्ड़ली’ में ‘पितृ-दोष’ पाया जाता है। इसका सबसे बड़ा कारण तो यह है कि ‘कुल-पुरोहित’ का न होना। दो, तीन दशक पहले तक सभी घरों के अपने-अपने ‘कुल-पुरोहित’ होते थे और आम व्यक्ति अपने पितरों के निमित्त जो भी श्राद्ध या दान करते थे, उसमें ‘कुल-पुरोहित’ प्रधान होता था, किन्तु समय के साथ-साथ जहाँ बहुत कुछ बदला, वहीं ‘कुल-पुरोहित’ परम्परा भी लुप्त सी हो गई है। गिने-चुने घरों में ही ‘कुल-पुरोहित’ बचे हुऐ हैं। अधिकतर व्यक्ति ‘पितृ-पूजा’ छोड़ चुके हैं। कुछ व्यक्ति पितरों के नाम पर इधर-उधर दान करते है, जिससे कि उन्हे थोड़ा-बहुत फायदा तो होता है, किन्तु सम्पूर्ण रूप से लाभ नहीं मिल पाता। ‘पितर-दोष’ से परेशान व्यक्ति उपाय हेतु जब किसी के भी पास जाता है, तो अधिकतर पंडित-पुरोहित ‘पूरे-परिवार’ (खानदान) को मिलकर ‘पितर-दोष निवारण पूजा’ करने को कहतें हैं, या फिर ‘गया-श्राद्ध’ करने को कहते हैं। आज का समय ऐसा हो गया है कि सम्पूर्ण परिवार पूजा के नाम पर एकत्रित होना मुश्किल है। ‘गया-श्राद्ध’ भी सभी व्यक्ति नहीं करा पाते। कुछ लोग जो ‘गया-श्राद्ध’ करवाते भी हैं, तो सम्पूर्ण नियमों का प्रयोग नहीं करते। जिससे कि उन्हें वो फायदा नहीं मिलता जो कि उन्हें मिलना चाहिये। 

‘पितर-दोष निवारण’ की सबसे प्राचीन एवं श्रेष्ठ पद्धति ‘नारायणबलि’ है। ‘नारायणबलि को आज के समय में सही ढ़ंग से करने एवं कराने वाले भी बहुत ही कम ‘पंड़ित’ रह गये है। हमने अपने वर्षो के अनुसन्धान में ‘पितृ-सूक्त’ को ‘पितर-दोष’ का श्रेष्ठ उपाय के रूप में पाया। जो साधक ‘एकादशी’ या ‘अमावस्या’ के दिन, ‘पितृ-पक्ष’ में, या प्रतिदिन ‘पितृ-सूक्त’ का पाठ करता है, उसके ‘घर’ में या ‘जन्म-कुण्ड़ली’ में कैसा भी ‘पितृ-दोष’ क्यों न हो, हमेशा के लिए समाप्त हो जाता है और ‘पितरों’ की असीम-कृपा ‘साधक और उसके परिवार’ पर हो जाती है। ‘स्कंद-पुराण’ के अनुसार ब्राह्मणों के पितर ‘ॠषि वसिष्ठ’ के पुत्र माने गये हैं, अतः ब्राह्मणों को उनकी पूजा करनी चाहिये। क्षत्रियों के पितर ‘अंगिरस- ॠषि’ के पुत्र माने गये है, अतः क्षत्रियों को उनकी पूजा करनी चाहिये। वैश्यों को ‘पुलह-ऋषि’ के पुत्रों की पितर रूप में पूजा करनी चाहिये। शुद्रों को ‘हिरण्यगर्भ’ के पुत्रों की पितर रूप में पूजा करनी चाहिये। प्रत्येक व्यक्ति अपने पितरों के निमित्त जो भी दान या श्राद्ध करें, उस वक्त यदि वह ‘पितृ-सूक्त’ का पाठ करेंगे, तो उनकी सभी मनोकामनायें पूर्ण हों जाऐंगी। 

ॐ ॐ ॐ ॐ ॐ ॥ पितर कवचः ॥ ॐ ॐ ॐ ॐ ॐ 

कृणुष्व पाजः प्रसितिम् न पृथ्वीम् याही राजेव अमवान् इभेन । 
तृष्वीम् अनु प्रसितिम् द्रूणानो अस्ता असि विध्य रक्षसः तपिष्ठैः ॥ 
तव भ्रमासऽ आशुया पतन्त्यनु स्पृश धृषता शोशुचानः । 
तपूंष्यग्ने जुह्वा पतंगान् सन्दितो विसृज विष्व-गुल्काः ॥ 
प्रति स्पशो विसृज तूर्णितमो भवा पायु-र्विशोऽ अस्या अदब्धः । 
यो ना दूरेऽ अघशंसो योऽ अन्त्यग्ने माकिष्टे व्यथिरा दधर्षीत् ॥ 
उदग्ने तिष्ठ प्रत्या-तनुष्व न्यमित्रान् ऽओषतात् तिग्महेते । 
यो नोऽ अरातिम् समिधान चक्रे नीचा तं धक्ष्यत सं न शुष्कम् ॥ 
ऊर्ध्वो भव प्रति विध्याधि अस्मत् आविः कृणुष्व दैव्यान्यग्ने । 
अव स्थिरा तनुहि यातु-जूनाम् जामिम् अजामिम् प्रमृणीहि शत्रून् । 
अग्नेष्ट्वा तेजसा सादयामि॥ 

ॐ ॐ ॐ ॐ ॐ ॥ पितृ-सूक्तम् ॥ ॐ ॐ ॐ ॐ ॐ 

उदिताम् अवर उत्परास उन्मध्यमाः पितरः सोम्यासः। 
असुम् यऽ ईयुर-वृका ॠतज्ञास्ते नो ऽवन्तु पितरो हवेषु॥1॥ 
अंगिरसो नः पितरो नवग्वा अथर्वनो भृगवः सोम्यासः। 
तेषां वयम् सुमतो यज्ञियानाम् अपि भद्रे सौमनसे स्याम्॥2॥ 
ये नः पूर्वे पितरः सोम्यासो ऽनूहिरे सोमपीथं वसिष्ठाः। 
तेभिर यमः सरराणो हवीष्य उशन्न उशद्भिः प्रतिकामम् अत्तु॥3॥ 
त्वं सोम प्र चिकितो मनीषा त्वं रजिष्ठम् अनु नेषि पंथाम्। 
तव प्रणीती पितरो न देवेषु रत्नम् अभजन्त धीराः॥4॥ 
त्वया हि नः पितरः सोम पूर्वे कर्माणि चक्रुः पवमान धीराः। 
वन्वन् अवातः परिधीन् ऽरपोर्णु वीरेभिः अश्वैः मघवा भवा नः॥5॥ 
त्वं सोम पितृभिः संविदानो ऽनु द्यावा-पृथिवीऽ आ ततन्थ। 
तस्मै तऽ इन्दो हविषा विधेम वयं स्याम पतयो रयीणाम्॥6॥ 
बर्हिषदः पितरः ऊत्य-र्वागिमा वो हव्या चकृमा जुषध्वम्। 
तऽ आगत अवसा शन्तमे नाथा नः शंयोर ऽरपो दधात॥7॥ 
आहं पितृन्त् सुविदत्रान् ऽअवित्सि नपातं च विक्रमणं च विष्णोः। 
बर्हिषदो ये स्वधया सुतस्य भजन्त पित्वः तऽ इहागमिष्ठाः॥8॥ 
उपहूताः पितरः सोम्यासो बर्हिष्येषु निधिषु प्रियेषु। 
तऽ आ गमन्तु तऽ इह श्रुवन्तु अधि ब्रुवन्तु ते ऽवन्तु-अस्मान्॥9॥ 
आ यन्तु नः पितरः सोम्यासो ऽग्निष्वात्ताः पथिभि-र्देवयानैः। 
अस्मिन् यज्ञे स्वधया मदन्तो ऽधि ब्रुवन्तु ते ऽवन्तु-अस्मान्॥10॥ 
अग्निष्वात्ताः पितर एह गच्छत सदःसदः सदत सु-प्रणीतयः। 
अत्ता हवींषि प्रयतानि बर्हिष्य-था रयिम् सर्व-वीरं दधातन॥11॥ 
येऽ अग्निष्वात्ता येऽ अनग्निष्वात्ता मध्ये दिवः स्वधया मादयन्ते। 
तेभ्यः स्वराड-सुनीतिम् एताम् यथा-वशं तन्वं कल्पयाति॥12॥ 
अग्निष्वात्तान् ॠतुमतो हवामहे नाराशं-से सोमपीथं यऽ आशुः। 
ते नो विप्रासः सुहवा भवन्तु वयं स्याम पतयो रयीणाम्॥13॥ 
आच्या जानु दक्षिणतो निषद्य इमम् यज्ञम् अभि गृणीत विश्वे। 
मा हिंसिष्ट पितरः केन चिन्नो यद्व आगः पुरूषता कराम॥14॥ 
आसीनासोऽ अरूणीनाम् उपस्थे रयिम् धत्त दाशुषे मर्त्याय। 
पुत्रेभ्यः पितरः तस्य वस्वः प्रयच्छत तऽ इह ऊर्जम् दधात॥15॥ 


जय जय शंकर हर हर । कामकोटी शंकर जय जय शँकर ।